a) L. Cornelius L. f. Scipio, cos. 298

Cornelius Lucius Scipio Barbatus
Gnaiuod patre prognatus, fortis uir sapiensque
quoius forma uirtutei parisuma fuit,
consol censor aidilis quei fuit apud uos,
Taurasia Cisauna Samnio cepit
subigit omne Loucanam opsidesque abdoucit.

b) L. Cornelius L. f. Scipio, cos. 259

Honc oino ploirume cosentiont R[omane]
duonoro optumo fuise uiro,
Luciom Scipione, filiom Barbati.
Consol censor aidilis hic fuet a[pud uos].
Hec cepit Corsica Aleriaque urbe
dedet Tempestatebus aide mereto[d].

c) P. Cornelius P.f. Scipio (ob. circa 170)

Quei apice insigne Dial[is fl]aminis gesistei,
mors perfe[cit] tua ut essent omnia breuia,
honos fama uirtusque, gloria atque ingenium.
Quibus sei in longa licu[i]set tibe utier uita,
facile facteis superases gloriam maiorum.
Quare lubens te ingremiu, Scipio, recip[i]t
terra, Publi, prognatum Publio, Corneli.